خدا جون دلم گرفته

هیچ می دونی چه قدر دلم گرفته

حتما می دونی

مگه می شه ندونی

اخه چرا به دادم نمی رسی

خسته شدم

از این ادم هایی که تو افریدی

دلم تو اشک شناوره

هزاران هزار اشک تو دلم جا خوش کرده

اما چشام سنگیه

مثل این که هیچی را نمی بینه

مات مات

کتک می خورم از دست نامردها

اخ هم نمی گم

عادت کردم به کتک خوری

به غصه خوری

کاشکی دل منم سنگی بود

مثل همونا

همونا که نه دوستی سرشون می شه

نه وفا می دونن چیه

کینه را دوس دارند

دلم گرفته ای خدا دنیا برام یه زندونه

ببین تو این دنیای تو کسی با من نمی مونه

می خوام بگم خسته شدم از این همه غریبه ها

چرا نمی شه من بیام پیشه تو ای خدا خدا

به من می گفت دوستم داره اما حالا می گه برو

دیگه حالا تنها شدم دلم گرفته ای خدا

کاشکی می شد بهت بگم که من چقدر دوستش دارم

اما نمی دونم چرا اون دیگه دوستم نداره

می گه که من دوست دارم این کارا واسه خودته

نمی خوام این محبت که با یه دنیا غم باشه

دیشب تا صبح زار می زدم چرا که این طوری شده

حالا می خوام من بمیرم که شاید تورو ببینم

تو گفتی گریه کن تا آروم بشی ...

آره... یه وقتهایی با گریه آروم میشدم...

دیگه هر چقدر هم اشک بریزم بازم آروم نمیشم...

دیگه تا کنار پنجره می ایستم بی خودی بغض میکنم ...بی قرار

میشم...تو گفتی بیا با خودم حرف بزن ...به خودم بگو...

نمیتونم...اگه با حرف نزدن بمیرم ...میمیرم و هیچی نمیگم...

تو گفتی دستتو بده به من و از اون گوشه بلند شو...آخه این جا هم

جا شد تو میشینی؟؟؟

ولی من دلم میخواد همیشه این گوشه خودمو مخفی کنم...

به زور خندیدم تا غصه نخوری

به زور جلوی اشک هامو گرفتم تا غصه نخوری ...

به زور غذا خوردم تاغصه نخوری ...

گفتی الان حالت خوبه؟...بهت دروغ گفتم که آره

گفتی ناراحت نیستی؟...بهت دروغ گفتم که نه

گفتی حوصله ی منو داری؟...بهت دروغ گفتم که آره

گفتی دلت گرفته؟...بهت دروغ گفتم که نه

من واسه قلب مهربونت بمیرم که منو تحمل میکنه...

دیگه تحمل خودمم واسم سخته...

دیگه به یه جایی رسیدم که آخرشه...

.

از این شبانه خسته ام

از این ترانه خسته ام

از این بهانه خسته ام

مگر گناه من چه بود؟

بهار هستیم فنا

مگر چه کرده ام خدا؟

عذاب بی خطا چرا؟

مگر گناه من چه بود؟

خدا جون دلم گرفته

هیچ می دونی چه قدر دلم گرفته

حتما می دونی

مگه می شه ندونی

اخه چرا به دادم نمی رسی

خسته شدم

از این ادم هایی که تو افریدی

دلم تو اشک شناوره

هزاران هزار اشک تو دلم جا خوش کرده

اما چشام سنگیه

مثل این که هیچی را نمی بینه

مات مات

کتک می خورم از دست نامردها

اخ هم نمی گم

عادت  کردم به کتک خوری

به غصه خوری

کاشکی دل منم سنگی بود

مثل همونا

همونا که نه دوستی سرشون می شه

نه وفا می دونن چیه

کینه را دوس دارند

حسد تو جونشونه

خودشون ادم می دونن

خدا جون لااقل چشمم ابی کن

بزار اشکام بیاد

دارم دیوونه  می شم

خدا جون منو تنها نزار

خودشون ادم می دونن

خدا جون لااقل چشمم ابی کن

بزار اشکام بیاد

دارم دیوونه  می شم

خدا جون منو تنها نزار

فقط اینو از تو می خوام